Koncepcja, scenariusz, reżyseria, ruch sceniczny: Dariusz Skibiński
Scenografia: Agnieszka Gierach
Muzyka: Jacek Hałas
Producent: Agata Rychcik - Skibiński

Obsada:
A3Teatr/ Justyna Jary, Kamila Puciłowska, Stanisław Dembski, Wiktor Malinowski, Łukasz Skibiński, Mirosław Szczypek

Data premiery: marzec 2009


Edward Lear:

"Jeżeli chcesz sprawdzić
czy to co widzisz,
w czym uczestniczysz ma sens,
poddaj to pod osąd absurdu
i pozwól aby absurd zweryfikował
tą rzeczywistość"


Opis spektaklu:

„Zmysły” energią przedstawienia i absurdalnością humorystycznych historyjek wtargną
w anonimowe przestrzenie miejskie i ożywią je.
Burza dźwięków, podgrywana na żywo muzyka razem z postaciami spektaklu: Śpiewającymi Uszami,
Stepującymi Gałkami Ocznymi, czy Nosem z Gilem i machiną Ust Korali, Dłońmi żonglującymi
słoniem - będą barwną, absurdalną i żywą tkanką miejskich działań.
Aktorzy wpisują się w przestrzenie obiektu, nawiązują kontakt z widzem, intrygują przechodnia,
wciągają go w interakcje.
Spektakl jest mobilny, w formę wpisana jest zasada przemieszczania się przy zachowaniu
wewnętrznej struktury wystąpień kabaretowych, zapowiedzi i popisów solo, itd.

Idea: codzienność otoczenia ludzi/miasta/zdarzeń chcemy widzieć i pokazać w wielu kolorach
i nastrojach. Nie ograniczamy się do rozsądku i powagi, ułożonego harmonogramu i rutynowych
działań. Odrealniamy je, odejmujemy im powagi, ale nie ośmieszamy. Wprowadzamy kolor
i śmiech, żart i spontaniczność reakcji na otoczenie i otoczenia na nas.
Działaniem kabaretowym, surrealistycznym, lirycznym, w którym Absurd idzie pod rękę z Humorem
w rytm stepujących Gałek Ocznych i śpiewająco-wrzeszczących Uszu, prowokujemy do kontaktu,
dialogu, interakcji z Widzem, Przechodniem, Spacerowiczem, itd.
Adresatem jest Ka¿dy – Zainteresowany, Zdystansowany, Obojêtny, OEpiesz¹cy siê; Polak,
Cudzoziemiec; Pożnik, Ławka, Inny Obiekt i Przestrzeń Miasta… bowiem gramy dla…, działamy na…,
oczekujemy Interakcji, Reakcji, Odpowiedzi, Dialogu z Widzem, Przestrzenią, Obiektem,
którzy w równym stopniu są adresatem i impulsem działania. W przemieszczającej się ulicami
tańczącej, stepującej, śpiewającej konstrukcji-Twarzy obsłuchamy, obwąchamy, obejrzymy
i podotykamy każdy napotkany obiekt - budynek, ławkę, pomnik, latarnię.

Nie boimy się barier lokalnych i ponadlokalnych, międzynarodowych – absurd ma swoje zmysłowe
odbiory, bez potrzeb określeń języka.

Więcej: www.A3Y-zmysly.blogspot.com


Fragmenty recenzji:

„…Scenografia tego recitalu/koncertu/występu/kabaretu jest imponująca. I porusza się wraz
z aktorami, a właściwie na nich. Kostiumy o nietypowych rozmiarach i niezaprzeczalnych walorach
estetycznych same w sobie sprawiają radość. Są urokliwe. Mimo że nachalnie widoczne to jednak
nienachlane i w pewien sposób nawet subtelne. Zmysłowe? To byłoby ładne określenie, chociaż
chyba przesadzone. Niecodzienny spektakl porusza się po własnej osi. Za każdym razem nieco
zmodyfikowanej. Ma wciągać ludzi do zabawy. Wchodzić z nimi w interakcje, zaciekawiać.
Nie jest nadętym i przeintelektualizowanym wywodem. To taki prosty komunikat do przechodniów.
Zabawa. Sztuczne ognie. Matematyczne równanie bez niewiadomych. Stepowanie na zmianę
ze śpiewaniem i wyciąganiem z Nosa cukierków. Zmieściłoby się w nim trochę niedopowiedzeń.
Niejasności ukrywają się tak perfekcyjnie, że śmiem przypuszczać ich nieobecność. …Dzieci
odważnie wtulają się w rewizyty, a dorośli cieszą z żartów…”

Tekst: „Teatr pod wezwaniem”, Beata Kalinowska